هدف اصلی مطالعه حاضر بررسی و مقایسه وضعیت موجود و مطلوب استانداردهای اخلاق حرفهای در آموزشهای دانشگاهی و پیشنهاد راههایی برای تقویت این استانداردها در مؤسسات آموزش عالی است. در این مطالعه از روش تحقیق توصیفی ـ پیمایشی و الگوی تلفیقی کمی و کیفی استفاده شد. جامعه آماری پژوهش شامل اساتید و دانشجویان دانشگاه کردستان بوده که با استفاده از روش نمونهگیری طبقهای متناسب با حجم، نمونه آماری مورد نیاز انتخاب گردید. جهت گردآوری دادههای مورد نیاز علاوه بر پرسشنامه از مصاحبه نیمهساختمند و بحث تمرکز گروهی نیز بهره گرفته شد. در ارتباط با روش تحلیل دادهها نیز بنابه ماهیت سؤالات پژوهشی از روش آمار توصیفی، آزمون تیگروههای مستقل، آزمون تیوابسته و تحلیل واریانس یک طرفه استفاده گردید. نتایج پژوهش حاکی از آن است از نظر اساتید و دانشجویان، وضعیت موجود اخلاق حرفهای در حوزه فعالیتهای آموزشی پایینتر از حد متوسط ارزیابی میشود. این در حالی است که پاسخگویان، توجه به این استانداردها را در آموزشهای دانشگاهی بسیار ضروری میدانند. مقایسه نظرات اساتید و دانشجویان و لحاظ کردن سایر ویژگیهای جمعیتشناختی گروه نمونه در تحلیلهای ثانوی، مبین نوعی تجانس در نظرات آنان در ارتباط با وضعیت جاری و وضعیت مطلوب این استانداردهاست.
عزیزی, نعمتاله. (1389). اخلاق حرفهای در آموزش عالی؛ تأملی بر راهبردهای بهبود استانداردهای اخلاقی در آموزشهای دانشگاهی. فصلنامه علمی پژوهشی راهبرد فرهنگ, 3(شماره 9-8), 173-201.
MLA
نعمتاله عزیزی. "اخلاق حرفهای در آموزش عالی؛ تأملی بر راهبردهای بهبود استانداردهای اخلاقی در آموزشهای دانشگاهی". فصلنامه علمی پژوهشی راهبرد فرهنگ, 3, شماره 9-8, 1389, 173-201.
HARVARD
عزیزی, نعمتاله. (1389). 'اخلاق حرفهای در آموزش عالی؛ تأملی بر راهبردهای بهبود استانداردهای اخلاقی در آموزشهای دانشگاهی', فصلنامه علمی پژوهشی راهبرد فرهنگ, 3(شماره 9-8), pp. 173-201.
VANCOUVER
عزیزی, نعمتاله. اخلاق حرفهای در آموزش عالی؛ تأملی بر راهبردهای بهبود استانداردهای اخلاقی در آموزشهای دانشگاهی. فصلنامه علمی پژوهشی راهبرد فرهنگ, 1389; 3(شماره 9-8): 173-201.