دانش حقوق سابقهای دیرین در نظام آموزش عالی کشور دارد و اقبال دانشجویان به این رشته تحصیلی بیش از سایر رشتهها در شاخه علوم انسانی است. علت این امر، وجود زمینههای بیشتر برای اشتغال در این رشته و نیاز روزمره مردم، خانوادهها، شرکتهای بازرگانی و ارگانهای دولتی به مشاورههایحقوقی است. متأسفانه رشد نامتوازن کمّی بدون فراهم ساختن پیشزمینههای لازم آسیبیاست که رشته حقوق را بهسان دیگر رشتههای دانشگاهی در ایران تهدید میکند. آسیبهای دیگری نیز در حوزه تفکر حقوقی، شیوههای آموزش و پژوهش، منابع حقوق و غیر اینها وجود دارد که در این مقاله بدانها پرداخته شده و پیشنهادهایی در جهت رفع آسیبها ارائه گردیده است.