موضوع این مقال کاستی‌های روان‌شناسی در ایران است. هدف ارائه فهرستی از کاستی‌ها و آسیب‌های دانش روان‌شناسی برای دستیابی به ضرورت تحول و راهکارهای تحول است. روش تحقیق، توصیفی ـ تحلیلی با رویکرد انتقادی نسبت به وضع موجود است که به‌طور ضمنی توصیه‌ها و راهکارهایی هم ارائه شده است. نتایج این پژوهش در سه محور ذیل خلاصه می‌شود: الف) غنی‌سازی: عدم توجه به رویکردها و دیدگاه‌های جدید، ضعف در کاربردی کردن روان‌شناسی، ضعف روش‌شناسی، عدم توجه به فلسفه روان‌شناسی، فقدان آموزش پژوهش‌محور، حاکمیت ترجمه در متون و منابع. ب) بومی‌سازی: نبود نیازسنجی و توازن جنسیتی، عدم تناسب کمی به‌لحاظ مقاطع تحصیلی، گرایش‌های تحصیلی و پراکندگی استانی، ضعف عملی و مهارتی در روان‌شناسی. ج) ارزش‌مداری: نگاه مادی‌گرایی در پیش‌فرض‌های روان‌شناسی، جبرگرایی و عدم توجه به اراده و اختیار، ضعف انسان‌شناسی و نبود نگاه جامع به انسان، محدودیت در مبانی معرفت‌شناختی و روش‌شناختی. بنابراین روان‌شناسی موجود در ایران نیازمند تحول و بازنگری است.
)