با عنایت به بیانات امامان انقلاب اسلامی و اسناد بالادستی نظام جمهوری اسلامی، باید گفت همان‌گونه که مردم در عرصه‌های گوناگون این انقلاب نقش محوری داشته‌اند، در عرصه بین‌المللی نیز می‌توانند و باید نقش کلیدی و مؤثری ایفا کنند و به تعبیر این پژوهش لازم است «مردمی‌سازی دیپلماسی فرهنگی» صورت گیرد. اگرچه مشاهده وضع موجود نشان می‌دهد این امر مهم با اینکه با ورود به گام دوم انقلاب اسلامی اهمیت مضاعفی نیز یافته ولی آن‌چنان‌که باید و شاید، تحقق نیافته است. این پژوهش با روش تجربه‌نگاری برخی نمونه‌های منتخب ایرانی، به‌دنبال تدوین الگوی سیاستی دیپلماسی فرهنگی مردمی است و تلاش دارد ابعاد و مؤلفه‌های چنین الگویی را شناسایی و میان‌شان پیوند برقرار کند. بدین منظور برای گردآوری دادهها، روش اسنادی، مشاهده (مشارکتی و غیرمشارکتی) و مصاحبه نیمه‌ساخت‌یافته به‌کار گرفته شده و از روش تحلیل مضمون نیز برای تحلیل دادهها استفاده شده است. نتایج نشان می‌دهد به‌طور کلّی مردمی‌سازی دیپلماسی فرهنگی در ایران محقق نشده است. همچنین در پاسخ به سؤال اصلی پژوهش، الگوی سیاستی ویژه‌ای برای مردمی‌سازی دیپلماسی فرهنگی در ایران به‌دست آمد که هفت بُعد را در بر می‌گیرد: بازیگران مردمی، مزیت‌ها، عرصه‌های محیطی، ابعاد، ساختار اجرایی، ساختار سیاست‌گذاری و راهکارها.
جعفری هفت‌خوانی, نادر, & کوهکن, محمدرضا. (1401). الگوی سیاستی مردمی‌سازی دیپلماسی فرهنگی در جمهوری اسلامی ایران؛ مبتنی بر تجربه‌نگاری نمونه‌های منتخب ایرانی. فصلنامه علمی پژوهشی راهبرد فرهنگ, 15(60), 7-38. doi: 10.22034/jsfc.2021.235950.2108
MLA
نادر جعفری هفت‌خوانی; محمدرضا کوهکن. "الگوی سیاستی مردمی‌سازی دیپلماسی فرهنگی در جمهوری اسلامی ایران؛ مبتنی بر تجربه‌نگاری نمونه‌های منتخب ایرانی". فصلنامه علمی پژوهشی راهبرد فرهنگ, 15, 60, 1401, 7-38. doi: 10.22034/jsfc.2021.235950.2108
HARVARD
جعفری هفت‌خوانی, نادر, کوهکن, محمدرضا. (1401). 'الگوی سیاستی مردمی‌سازی دیپلماسی فرهنگی در جمهوری اسلامی ایران؛ مبتنی بر تجربه‌نگاری نمونه‌های منتخب ایرانی', فصلنامه علمی پژوهشی راهبرد فرهنگ, 15(60), pp. 7-38. doi: 10.22034/jsfc.2021.235950.2108
VANCOUVER
جعفری هفت‌خوانی, نادر, کوهکن, محمدرضا. الگوی سیاستی مردمی‌سازی دیپلماسی فرهنگی در جمهوری اسلامی ایران؛ مبتنی بر تجربه‌نگاری نمونه‌های منتخب ایرانی. فصلنامه علمی پژوهشی راهبرد فرهنگ, 1401; 15(60): 7-38. doi: 10.22034/jsfc.2021.235950.2108
)