الگوی ارزشیابی خط‌مشی‌های عمومی در پرتو معرفت علوی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار دانشگاه علامه طباطبایی(ره)

2 دانشجوی دکتری مدیریت دولتی دانشگاه علامه طباطبایی(ره)

3 استاد دانشگاه تهران

4 استاد دانشگاه علامه طباطبایی(ره)

چکیده

یکی از جوانب مهم نظام‌های اجتماعی که در جهت‌دهی و هویت‌بخشی به آنها اهمیت دارد، اهداف و به‌تبع آن شاخص‌های ارزشیابی عملکرد آنها است. در نوشتار پیش‌رو، پژوهشگران با بهره‌گیری از منابع ارزشمند «نهج‌البلاغه» و «غررالحکم و دررالکلم» و با استفاده از روش‌ تحلیل محتوا، شاخص‌های ارزشیابی را استنباط کرده و بر مبنای مدلسازی ساختاری ـ تفسیری ارتباط آنها با یکدیگر را تبیین و سطح‌بندی نموده‌اند. جامعه آماری این پژوهش 15 نفر از خبرگان آشنا به منابع دینی‌اند و نمونه‌گیری به‌صورت نظری صورت گرفته است. نتایج پژوهش حاکی از آن است که اهداف نظام‌های اجتماعی به دو دسته بزرگ ایجابی و سلبی قابل تقسیم است. هدف ایجابی نظام اجتماعی، تربیت انسان‌ها و قرب‌الی‌الله و اهداف سلبی، رفع فقر، رفع ظلم، رفع ترس، رفع موانع اختیار، رفع وابستگی، رفع ذلت، رفع جهل، و رفع ویرانی است. این دو گونه اهداف، با هم پیوندی ناگسستنی د‌ارند.

کلیدواژه‌ها