1. قرآن کریم.
2. اژدری، عباس. (1325). مسئله تهیه مسکن در تهران و شهرستان‌ها. مجله آرشیتکت. شماره 2.
3. اژدری، عباس. (1326). ساخت خانه‌های ارزان در ایران. مجله آرشیتکت. شماره 4.
4. الشیخلی، صباح ابراهیم‌سعید. (1976). الاصناف فی العصر العباسی نشئت‌ها و تطورها. بغداد: وزارت الأعلام.
5. الطوسی، محمدبن‌حسن. (1407 هـ.ق). تهذیب الاحکام. جلد 7. تهران: دارالکتب الاسلامیه.
6. ایمان، محمدتقی و محمودرضا نوشادی. (1390). تحلیل محتوای کیفی. مجله عیار پژوهش در علوم انسانی. شماره 6.
7. امانپور، سعید و مهیار سجادیان. (1396). لیبرالیسم و شهر، کنکاشی بر نسبت لیبرالیسم و برنامه‌ریزی شهری. مجله جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری چشم‌انداز زاگرس. شماره 32.
8. ایمانی شاملو، جواد و مجتبی رفیعیان. (1395). قدرت و بازتعریف نظریه برنامه‌ریزی شهری (با تأکید بر دیدگاه اقتصاد سیاسی فضا). فصلنامه راهبرد. شماره 80.
9. بحرینی، سیدحسین. (1378). تجدد فراتجدد و پس از آن در شهرسازی. تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
10. برقى، احمدبن‌محمد. (1371). المحاسن. قم: دارالکتب‌الإسلامیه.
11. بهشتی، سیدمحمد. (1395). خانه (از آغاز پهلوی اول تا دهه چهل شمسی). مجله مطالعات معماری ایران. شماره 10.
12. تبریزی، منصوره. (1393). تحلیل محتوای کیفی از منظر رویکرد‌های قیاسی و استقرایی. فصلنامه علوم اجتماعی. شماره 64.
13. جوادی‌آملی، عبدالله. (1389). انتظار بشر از دین. قم: مرکز نشر اسراء.
14. جوادی‌آملی، عبدالله. (1384). ویژگی نظام اسلامی. مجله پاسدار اسلام. شماره 284.
15. حاتمی‌نژاد، حسین و امین فرجی‌ملائی. (1392). نئولیبرالیسم و تأثیر آن بر فضای شهری (مطالعه موردی: شهر‌های انگلستان). مجله سپهر. شماره 85.
16. خورسند، منوچهر. (1326). خانه‌های ارزان کوی 400 خانه. مجله آرشیتکت. شماره 4.
17. داداش‌پور، هاشم؛ بهرام علیزاده و فرامرز رستمی. (1394). تبیین چارچوب مفهومی عدالت فضایی در برنامه‌ریزی شهری با محوریت مفهوم عدالت در مکتب اسلام. مجله نقش جهان. دوره 5. شماره 1.
18. رئیسی، محمدمنان. (1395). تحلیلی میان رشته‌ای از تحولات کالبدی فضایی بازار‌ها و مراکز تجاری معاصر ایران با تأکید بر متون دینی. مجله مطالعات میان رشته‌ای در علوم انسانی. دوره هشتم. شماره 2.
19. رئیسی، محمدمنان و اسماعیل رئیسی. (1394). جستاری در سنجش توسعه یافتگی نواحی شهر شیراز. مجله پژوهش و برنامه‌ریزی شهری. شماره 21.
20. رئیسی، محمدمنان. (1397). معماری و شهرسازی مطابق با سبک زندگی اسلامی (از تشریح وضع مطلوب تا تحلیل وضع موجود). قم: انتشارات دانشگاه قم.
21. سیدرضی، محمدبن‌حسین. (1414ق). نهج‌البلاغه. قم: انتشارات هجرت.
22. شکویی، حسین. (1373). دیدگاه‌های نو در جغرافیای شهری. جلد اول. تهران: انتشارات سمت.
23. شکویی، حسین. (1382). اندیشه‌های نو در فلسفه جغرافیا. جلد دوم. تهران: گیتا‌شناسی.
24. عاملی، جعفرمرتضی. (1391). شهر اسلامی. مشهد: انتشارات بوی شهر بهشت.
25. کاتوزیان، محمدعلی. (1372). اقتصاد سیاسی ایران از مشروطیت تا پایان سلسله پهلوی. محمدرضا نفیسی و کامبیز عزیزی. تهران: نشر مرکز.
26. کلینی، محمدبن‌یعقوب. (1369). الکافی. جلد 5. چاپ چهارم. تهران: دارالکتب‌الإسلامیه.
27. گارودی، روژه. (1374). گورکن‌ها یک هشدار نوین به زندگان (نقد نظم نوین جهانی). علی‌اکبر کسمائی. تهران: اطلاعات.
28. مهدوی‌کنی، محمدسعید. (1386). مفهوم سبک زندگی و گستره آن در علوم اجتماعی. فصلنامه تحقیقات فرهنگی. سال اول. شماره 1.
29. ماندل، ارنست. (1359). علم اقتصاد. هوشنگ وزیری. تهران: انتشارات خوارزمی.
30. ناری‌قمی، مسعود. (1395). پیدایش الگوی عام توده‌گذاری یک‌طرفه در مسکن شهری ایرانی (تحلیلی بر تحول تغییر نسبت توده و فضا در مسکن معاصر ایران). پژوهش منتشر نشده.
31. واعظی، احمد. (1384). جان راولز از نظریه عدالت تا لیبرالیسم سیاسی. قم: بوستان کتاب.
32. Harvey, D. (2007). Neoliberalism and the City. Studies in Social Justice. Vol. 1. No. 1.
33. Panerai, P. & J. C. Depaule. (2004). [Formes Urbaines. English] Urban Forms: the Death and Life of the Urban Block. English Edition and Additional Material: Ivor Samuels. Oxford: Architectural Press.
34. Rawls, J. (1971). A Theory of Justice. Cambridge: Massachusetts.
35. Rodrik, D. (2002). After Neoliberalism, What?. May. 23-24.
36. Rosengren K. E. (1981). Advances in Scandinavia Content Analysis: An Introduction. In Advances in Content Analysis. Beverly Hills. CA: Sage.
37. Thurow, L. (1996). The Future of Capitalism: How Today’s Economic Forces will Shape Tomorrow’s World. London: Nicholas Brealey.
38. http://itiss.ir
39. http://sdi.tehran.ir
40. https://www.arel.ir
41. http://www.iichs.ir
)