طی دو دهه اخیر، خیّران مدرسهساز بهعنوان بخشی از بدنه جامعه با مشارکت مالی نیکوکارانه خود بهتوسعه فضاها و امکانات آموزشی همت گماشتهاند. این مطالعه به بررسی معانی و تفسیرهای خیّران از عمل مدرسهسازی پرداخته است. این پژوهش به روش مردمنگاری، با تکنیک مصاحبه و با روش تحلیل نظریه زمینهای به برساخت فرایندها، تعاملات و پیامدهای مدرسهسازی خیّران پرداخته است. «جهتگیری مشارکتی نیکوکارانه» مقوله هسته نظریه زمینهای ارائه شده است که مجموعهای از بسترهای موجود، استراتژیهای عاملان و پیامدهای استراتژیهای اتخاذ شده را یکپارچه کرده است.