گسترش فناوری‌های اطلاعات و ارتباطات به‌ویژه فناوری‌های معطوف به محیط سایبر، با تغییر بنیادین ماهیت، ابزار و روش‌های نوین جنگی، تحول و دگرگونی‌های اساسی در گونه‌های مختلف تهدیدهای امنیتی را به‌دنبال داشته است. با توجه به تمرکز نظام سلطه بر بهره‌گیری از ظرفیت‌ها و قابلیت‌های فضای مجازی به‌منظور تنش‌سازی‌های متراکم و گسترده قومی، فرقه‌ای، اجتماعی و ایجاد بی‌اعتمادی میان جامعه و حاکمیت و تهاجم شبکه‌ای تاکتیکی با هدف مختل‌سازی مدیریت امور جاری کشور، جنگ نرم سایبری یکی از مهم‌ترین جلوه‌های تهدید‌آفرین امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران است. کنشگری در این فضا مستلزم مداقه در همه ابعاد این محیط، ظرفیت‌های کلی و همچنین موردپژوهیِ کاربست فضای ساییر در جنگ نرم است. در این راستا، به‌نظر می‌رسد می‌توان ضمن شناخت کافی و برآورد عملیاتی تهدیدها، با اتخاذ رویکرد آفندی و پدافندی، نه‌تنها آنها را خنثی نمود بلکه بسترهای راهبردی را به‌منظور بهره‌گیری از قابلیت‌های فضای مجازی در راهبرد عملیات نرم سایبری علیه دشمن فراهم نمود.
)