سال‌ها پیش از افول قدرت اتحاد جماهیر شوروی و از بین رفتن مدل کمونیستی در جهان، این انگیزه در ایالات متحده ایجاد شده بود که در راستای «دموکراسی‌سازی»، مدل دموکراسی کاپیتالیستی خود را به‌عنوان مدلی برتر در جهان ارائه دهد. این امر زمینه‌ای شد برای تقویت آژانس‌هایی موفق در برخورد ایدئولوژیک با شوروی، آژانس‌هایی همچون «بنیاد (موقوفه) ملی برای دموکراسی» (نِد) که پس از جنگ سرد هدف خود را مناطق دیگر جهان ازجمله خاورمیانه قرار دادند. در این‌باره، باید پرسید آیا فرایند دموکراسی‌سازی و تلاش بنیادهای مذکور به‌عنوان بازوی اجرایی آن، واقعاً در جهت گسترش حقیقی دموکراسی در کشورهای دیگر بوده یا اینکه این‌گونه تلاش‌ها همان اقدامات سازمان‌های اطلاعاتی غربی در لباسی عامه‌پسند و به منظور پیاده‌سازی جنگ نرم هستند؟ جهت بررسی این موضوع در این مقاله از نظریه «امپریالیسم فرهنگی» ایالات متحده (به‌عنوان گستره‌ای فریبنده از راهبرد کلان جنگ نرم) تحت لوای «دیپلماسی عمومی» به‌عنوان چارچوب نظری استفاده شده است. در این مقاله نشان داده می‌شود که این نوع دموکراسی‌سازی، پوششی مناسب برای سیاست‌های سرشار از نیرنگ و مخفی‌کاری در راستای تحمیل امپریالیسم است و نهادهایی همانند «بنیاد ملی برای دموکراسی» در واقع همان اقدامات مخفی سیا را در پس ظاهری فریبنده انجام می‌دهند.
)