هدف اصلی این مقاله، بررسی ضرورت احیای کارکرد‌های اخلاقی آموزش عالی و دانشگاه در دوران معاصر است. عوامل مختلفی در شکل‌گیری، بروز و شکوفایی صفات و ویژگی‌های اخلاقی در افراد مؤثرند که یکی از آنها شرایط مناسب محیطی است. دانشگاه‌ها یکی از تأثیرگذارترین محیط‌ها به‌منظور نهادینه کردن اصول و ارزش‌های اخلاقی قلمداد می‌شوند. در این مقاله، با بهره‌گیری از روش تحلیلی ـ استنتاجی، ابتدا اهمیت آموزش عالی و سپس اخلاق در آموزش عالی و کارکرد‌های مختلفی که اخلاق در زمینه‌های آموزش و پژوهش و در مجموع به‌لحاظ حرفه‌ای در آموزش عالی دارد، مورد بررسی قرار می‌گیرد. سپس عواملی که بر تضعیف یا تحدید کارکرد‌های اخلاقی دانشگاه مؤثر بوده‌اند، بررسی می‌شود. در پایان، براساس این تحلیل و با عنایت به آنکه زوال یا ضعف کارکرد اخلاقی دانشگاه‌ها، موجب تغییر جهت‌گیری آنها از ارتقای معنوی و اخلاقی انسان به‌سوی تولید نیروی کار صرفاً متخصص شده است؛ نتیجه گرفته می‌شود که احیای کارکرد‌های اخلاقی دانشگاه که در واقع اساسی‌ترین کارکرد آن نیز هست، نه یک انتخاب بلکه یک ضرورت است.
)