طراحی مدل رتبه‌بندی گروه‌های آموزشی و تعیین ضریب اهمیت عامل‌های مدل رتبه‌بندی به روش AHP؛ مورد مطالعه: دانشگاه‌های دولتی ایران

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دوره دکتری رشته برنامه‌ریزی توسعه آموزش عالی دانشگاه شهید بهشتی

2 دانشیار دانشگاه شهید بهشتی

3 دانشیار مؤسسه پژوهش و برنامه‌ریزی آموزش عالی

4 دانشیار دانشکده علوم تربیتی دانشگاه تربیت معلم تهران

چکیده

گروه‌های آموزشی بارزترین بخش در ساختار تشکیلاتی دانشگاه‌ها هستند که موفقیت، پیشرفت و کارایی دانشگاه‌ها به عملکرد آنها وابسته است و لذا ضروری است که رتبه‌بندی دانشگاه‌ها از گروه‌های آموزشی دانشگاه‌ها آغاز شود. در این پژوهش براساس یک رویکرد آمیخته و در بخش کیفی از طریق مطالعات کتابخانه‌ای، تحلیل محتوای اسناد، مصاحبه نیمه ساختاریافته با خبرگان، متخصصان، مدیران نظام آموزش عالی و اعضای هیئت علمی دانشگاه‌ها و مؤسسات آموزش عالی ابتدا مدل مفهومی رتبه‌بندی تدوین و سپس به روش گروه کانونی مدل طراحی شده مورد اعتباریابی قرار گرفت.
گروه آموزشی در این پژوهش به‌مثابه یک سیستم در نظر گرفته شده که عناصر آن عبارت است از: درونداد، فرآیند، برونداد و پیامد. بدین‌ترتیب، با بررسی و جمع‌بندی نتایج، چهار عامل درونداد با چهار ملاک اعضای هیئت علمی، پذیرفته‌شدگان، فضا‌های کالبدی، امکانات و تجهیزات و مدیریت و راهبری با مجموعاً 29 نشانگر، عامل فرآیند با سه ملاک یاددهی یادگیری، به‌کارگیری فنّاوری اطلاعات و ارتباطات و ارزشیابی پیشرفت تحصیلی مجموعاً با 16 نشانگر، عنصر برونداد با چهار مؤلفه انتشار مقاله و کتاب، انجام طرح‌های پژوهشی، ثبت اختراع، کسب جوایز و عضویت در مجامع علمی و زمان تحصیل و معدل دانش‌آموختگان با مجموعاً 21 نشانگر و عامل پیامد با سه ملاک ادامه تحصیل دانش‌آموختگان، اشتغال و کارآفرینی دانش‌آموختگان و اثرگذاری علمی و تخصصی با 8 نشانگر برای رتبه‌بندی گروه‌های آموزشی حاصل و مدل مفهومی رتبه‌بندی گروه‌های آموزشی مشخص گردید. در انتهای این پژوهش با استفاده از جدول مقایسات زوجی، میزان اهمیت هر یک از عامل‌ها، ملاک‌ها و نشانگر‌ها به روش تحلیل سلسله مراتبی (AHP) تعیین و مدل عملیاتی رتبه‌بندی گروه‌های آموزشی حاصل شد.

کلیدواژه‌ها

فایل ها

اشتراک گذاری

ارجاع به این مقاله

آمار