1. پایا، علی. (1386). ملاحظههایی نقادانه درباره دو مفهوم علم دینی و علم بومی. حکمت و فلسفه. سال سوم. شمارههای 2 و 3.
2. روز، جوزف. (1390). دیدگاه هایدگر درباره علم و طبیعتگرایی در فلسفههای قارهای علم. پریسا صادقیه. قم: نشر کتاب فردا. مؤسسه انتشاراتی روزنامه ایران.
3. علیزاده ممقانی، رضا. (1392). خلط مفاهیم علم و فنّاوری در سنت پدیدارشناسی هرمنیوتیک از هایدگر تا آیدی. فصلنامه روششناسی علوم انسانی. شماره 73.
4. گاتینگ، گری. (1390). فلسفههای قارهای علم. پریسا صادقیه. قم: نشر کتاب فردا. مؤسسه انتشاراتی روزنامه ایران.
5. هایدگر، مارتین. (1386). پرسش از تکنولوژی. شاپور اعتماد. فلسفه تکنولوژی. تهران: نشر مرکز.
6. هایدگر، مارتین. (1387). هستی و زمان. سیاوش جمادی. تهران: نشر ققنوس.
7. هایدگر، مارتین. (1389). منظره خلاق: چرا من ساکن روستاهایم؟. ایرج قانونی در کلبه هایدگر. تهران: نشر ثالث.
8. هایدگر، مارتین. (1390). پایان فلسفه و وظیفه تفکر. در فلسفههای قارهای علم. پریسا صادقیه. قم: نشر کتاب فردا. مؤسسه انتشاراتی روزنامه ایران.
9. Ihde, D. (1991). Instrumental realism. Indiana University Press.
10. Paya, A. (2015). The Transdisciplinary Approach: A Critical Appraisal from an Islamic Prespective. American Journal Of Islamic Social Sciences. pp. 23-48.