Explaining the cultural attachment characteristics in the architecture of judicial buildings based on Islamic worldview

Document Type : Original Article

Authors

1 Architecture, Faculty of Architecture, Tehran West Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran

2 Department of architecture, Damavand branch, Islamic Azad University, Damavand, Iran

Abstract

It is essential that the judiciary has tools which enable them to strategically – culturally manage architecture of its buildings. Indicators of Iranian-Islamic architecture as the vital basis of culture can be one of the most important of these tools. In this regard, an efficient pattern with regard to Iranian-Islamic culture in judicial architecture is imperative.
In this research, the components of the Iranian-Islamic judicial architecture model have been explained.
The research has a qualitative process and Grounded Theory is used to encode data and express models of visual theories. After explaining the basics and concepts surrounding the cultural attachment, Iranian Islamic architecture and shares of these discussion with judicial concepts, the research is complemented by applied approaches to Islamic ideology and cultural attachment approach, then through a questionnaire with a community of elites affiliated with these topics, the titles and attributes were judged. After evaluating the validity of responses in the R Project software, descriptive analysis was performed by factor analysis.
In analysis of questionnaire’s factors, factors are in full compliance with basic criteria of research ideology and this is a confirmation of the fact that the indexing is correct. Also, the criterion of justice with the most theoretical adaptation and distinction is the first priority.

Keywords


  1. آیت­الله خامنه ای (1381). ابلاغ سیاست های کلی امنیت قضایی. بازیابی شده 1 آذر 97 از http://farsi.khamenei.ir/speech? .
  2. ابوالقاسمی، لطیف. (1384). هنر و معماری اسلامی ایران. به کوشش علی عمرانی پور. تهران: سازمان عمران و بهسازی.
  3. احمدی نژاد و رئیس شورای عالی انقلاب فرهنگی. (1392). «نظام نامه پیوست فرهنگی». .http://peyvast.farhangoelm.ir .بازنشانی در 5خرداد95.
  4. اردلان، نادر و لاله بختیار. (1380). حس وحدت. ترجمه حمید شاهرخ. تهران: نشر خاک.
  5. الکساندر، کریستوفر.(1386). معماری و راز جاودانگی راه بی زمان ساختن. ترجمه مهرداد قیومی. تهران: دانشگاه شهید بهشتی.
  6. بمانیان، محمدرضا و معصومه امینی. (1390). بررسی شاخص های موثر در شکل گیری تعادل در معماری مسلمانان. شهر ایرانی اسلامی،2(5) ، 17-27.
  7. بمانیان، محمدرضا، سحر ارجمندی و فرزانه علی محمدی. (1392). تأثیر اصول فقهی مرتبط با حقوق شهروندی بر پایة عدل در طراحی مسکن. شهر ایرانی اسلامی،3(12) ، 89-100.
  8. بمانیان، محمدرضا و فاطمه عظیمی. (1389). انعکاس معانی منبعث از جهان بینی اسلامی در طراحی معماری. شهر ایرانی اسلامی،1(2)، 39-48.
  9. بنتلی، ای ین، آلن الکک، پال مورین، سو مک گلینو گراهام اسمیت. (1385). محیط های پاسخ ده کتاب راهنمای طراحان. ترجمه مصطفی بهزادفر. تهران: انتشارات علم و صنعت.
  10. بورکهارت، تیتوس. (1376). هنر مقدس. ترجمه جلال ستاری، تهران: سروش.
  11. بورکهارت، تیتوس. (1390). ارزش های جاویدان در هنر اسلامی. ترجمه انشاءالله رحمتی، هنر و معنویت، تهران: متن.
  12. بیات، نجم الدین. (1393). شهر اسلامی. ترجمه محمدحسین حلیمی، تهران: سازمان چاپ و انتشارات سازمان اوقاف و امور خیریه.
  13. جمعه پور، محمود. (1387). نقش فضاهای کالبدی در شکل گیری هویت اجتماعی. همایش تحلیل جایگاه مدیریت شهری در کاهش آسیب های اجتماعی، دوره 1.
  14. چینگ، فرانسیس. (1384). معماری: فرم، فضا و نظم. ترجمه زهرا قراگزلو. تهران: دانشگاه تهران.
  15. خسروی، محمد باقر. (1391). ﻧﻘﺶ ﻫﻮﯾﺖﺳﺎز ﻗﺎﻋﺪه ﻻﺿﺮر در ﺷﮑﻞﮔﯿﺮی اﻟﮕﻮی ﻣﻌﻤﺎری اﺳﻼﻣﯽ. ﻧﻘﺶ ﺟﻬﺎن، 3(1)، 19- 30.
  16. داداش پور، هاشم و نینا الوندی پور.(1395). عدالت فضایی در مقیاس شهری در ایران، فرامطالعه چارچوب نظری مقاله های علمی موجود. هنرهای زیبا، 21(3)، 67-80.
  17. رهنورد، زهرا. (1389). حکمت هنر اسلامی. تهران: سمت.
  18. ستاری، حسن. (1392). ﻣﻌﻤﺎری ﺳﻨﺘﻲ اﻳﺮان، ﻣﺼﺪاق ﻋﻴﻨﻲ ﺳﺒﻚ زﻧﺪﮔﻲ اﻗﺘﺼﺎد ﻣﻘﺎوﻣﺘﻲ. ﻫﻤﺎﻳﺶ ﻣﻠﻲ ﻧﻘﺶ ﺳﺒﻚ زﻧﺪﮔﻲ در اﻗﺘﺼﺎد ﻣﻘﺎوﻣﺘﻲ، 1،1-16.
  19. طاهباز، منصوره. (1383). رد پای قداست در معماری اسلامی ایران. صفه، 14(39)،103- 123.
  20. طبیبی، جمال­الدین، محمدرضا ملکی و بهرام دلگشایی. (1390). تدوین پایان نامه، رساله، طرح پژوهشی و مقاله علمی. تهران: فردوس.
  21. عزیزی، شادی، علی­رضا دلپذیر و پریسا مقدم.(1391). انسان شناسی فرهنگی وسیله ای برای بررسی عوامل شکل­دهنده معماری. هویت شهر، 6(12)، 61- 70.
  22. فلامکی، منصور.(1394). ﻧﻘﺶ اﻧﺪﯾﺸﮥ ﻣﻌﻤﺎری در ﺳﺎزﻣﺎندﻫﯽ ﻓﻀﺎ. اﻧﺪﯾﺸﮥ ﻣﻌﻤﺎری. 1(1)،106-108
  23. قادری، صلاح الدین.(1392). شاخص‌ها و متغیرهای پیوست فرهنگی در الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت: عملیاتی کردن این شاخص‌ها برای انجام پژوهش های میدانی. الگوی پیشرفت اسلامی. 2(4)،85-107.
  24. معماریان، غلامحسین. (1384). سیری در مبانی نظری معماری. تهران: نشر سروش دانش.
  25. معماریان، غلامحسین.(1387). معماری ایران. تهران: سروش دانش.
  26. میکون، لوئیس.(1390). از وحی قرآنی تا هنر اسلامی. ت: انشاءالله رحمتی هنر و معنویت (مجموعه مقالات). تهران: متن.
  27. نجیب اوغلو، گلرو. (1379). هندسه و تزئین در معماری اسلامی. ترجمه مهرداد قیومی. تهران: روزنه.
  28. نقره کار، عبدالحمید ، فرهنگ مظفر و سمانه تقدیر.(1393).بررسی ‌قابلیّت‌های ‌فضای‌ معماری ‌برای ‌ایجاد ‌بسترِ ‌پاسخ‌گویی ‌به ‌نیازهای ‌انسان‌ از ‌منظر ‌اسلام. شهر ایرانی اسلامی، 1(15)، 21-34.
  29. نقره کار، عبدالحمید و محمد منان رئیسی. (1391). تحقق پذیری هویت اســلامی در آثار معماری. مطالعات شهر ایرانی ـ اسلامی، 2(7)، 5-12.
  30. نقی زاده، محمد. (1389). روایتی ایرانی از حکمت، معنا و مصادیق هنر. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
  31. دبیرخانه شورای عالی انقلاب فرهنگی. (1390). «چرایی و چیستی پیوست فرهنگی». http://peyvast.farhangoelm.ir/ . بازنشانی شده در 5 خرداد95.
  • قانون برنامه 5 ساله اول تا ششم، بازیابی شده 5 خرداد 96 از : rrk.ir/Files/Laws/
  1. قوه قضاییه ( بی تا)، مصوبات قوه قضاییه. بازیابی شده 10 اردیبهشت 96 از  : dadiran.ir
  2. Bontekoe & Deutsch (1999). A Companion to World Philosophies (Islamic Aesthetics SEYYED HOSSEIN NASR). USA: Black Well Publishers.